Mara

In de woestijn zien de Israëlieten eindelijk water en dan... blijkt het bitter te zijn. Niet drinkbaar dus. Welke opdracht geeft God aan mozes, waardoor het water zoet werd? Wat betekent dit voor ons leven? Ik neem je mee op reis door de bijbel van Mara naar Elim tot het eeuwige leven.

Bitter water

Tijdens de lifestream kwam er een lied voorbij over de wateren van Mara. Dit kwam zo binnen bij mij. Het gaf mij nog meer duidelijkheid, waardoor ik daarover een bijbelstudie ging doen.

Toen kwamen zij bij Mara. Zij konden echter het water uit Mara niet drinken, want het was bitter. Daarom gaf men het de naam Mara. (Ex. 15:23, HSV)

De Israëlieten trokken dorstig door de woestijn. Ze zijn zo blij dat ze water zien. Maar dan blijkt het water bitter te zijn. Wat een tegenvaller! Ze noemen daarom de bron 'Mara', wat 'bitter' betekent. Dan krijgt Mozes een opmerkelijke aanwijzing van God. God wijst hem op een stuk hout, dat hij in het water moet gooien.

Hij riep tot de HEERE, en de HEERE wees hem een stuk hout. Dat wierp hij in het water. Toen werd het water zoet. (Ex. 15:25, HSV)

Toen werd het water zoet! Wat een prachtig beeld is dit van het offer van Jezus aan het kruis. Want... wat heeft Jezus daar nu werkelijk bewerkstelligd aan dát hout voor de hele wereld?

Hout tot redding

Een stuk hout werd in het water geworpen. Zo werd aan de Israëlieten levend water aangeboden wat ze konden drinken. Het hout is een verwijzing naar het kruis waaraan Jezus Zichzelf geofferd heeft voor de zonden van de hele wereld. Als wij dat offer aannemen drinken wij van het levende water en zullen nooit meer dorst hebben. Wie Zijn offer niet aanneemt drinkt van het bittere water 'mara'.

...maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. Maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven. (Joh. 4:14, HSV)

Bitter water drinken

In Numeri omschreven hoe dat vroeger werd gedaan met iemand die gezondigd heeft. Elke zonde die we willens en wetens begaan is eigenlijk hoereren met de wereld. Daarom wordt dit voorbeeld ook aangehaald. De vrouw, waarover het hier gaat, heeft gemeenschap gehad buiten het huwelijk. Het bittere water drinken is het beeld van de straf voor de zonde. Sinds het offer van Jezus, worden onze zonden in Hem teniet gedaan. Tenminste.. als wij ze bij Hem brengen.

En hij moet de vrouw dat bittere water dat de vervloeking meebrengt, laten drinken, zodat het water, dat de vervloeking meebrengt, in haar komt en tot bitterheid wordt. (Num. 5:24, HSV)

Daarna moet de priester deze vervloekingen op een briefje schrijven, en hij moet het in het bittere water uitwissen. (Num. 5:23, HSV)

Nadat hij haar het water heeft laten drinken, zal het gebeuren, indien zij zich daadwerkelijk verontreinigd en tegen haar man trouwbreuk gepleegd heeft, dat het water dat vervloeking meebrengt, in haar zal komen en tot bitterheid zal worden. Haar buik zal opzwellen en haar heup invallen, en die vrouw zal te midden van haar volk tot een vervloeking zijn. (Num. 5:27, HSV)

In Openbaringen lezen we dat er een ster uit de hemel zal vallen, die 'alsem' heet. Mensen die van dat water drinken, zullen sterven. Ik lees hierin een geestelijke dood. Deze mensen zijn niet aangesloten op de bron van het levende water. Op welke bron ben jij aangesloten? Naar welke stem luister jij?

En de naam van de ster was Alsem. En het derde deel van de wateren veranderde in alsem. En veel mensen stierven van dat water, omdat het bitter was geworden. (Openb. 8:11, HSV)

Elim

Wat een verkwikking toen de Israëlieten hadden gedronken van het water, dat zoet was geworden. Dit water wilden zij wél drinken. Gelukkig maar dat Mozes had geluisterd naar de aanwijzing die God gaf. Zien wij de aanwijzingen in ons leven wel, die God ons geeft?

Nadat ze deze gereinigde bron verlieten (ze waren immers op weg naar het beloofde land?) kwamen de Israëlieten aan bij Elim. Een oase van rust. Ik lees dit als het beeld van de bekering. Als we het offer van Jezus hebben aangenomen zijn we ingegaan in Zijn rust. Wat een verkwikking!

Zij braken op van Mara, en kwamen in Elim – in Elim waren twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen – en zij sloegen daar hun kamp op. (Nu. 33:9, HSV)

Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. (Matt. 11:28, HSV)

Als we in Jezus geloven, dan zijn we Zijn eeuwige sabbatsrust ingegaan!

...want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne. (Hebr. 4:10, HSV)

Dat betekent niet dat alles ons goed gaat in het leven. De verzoekingen en beproevingen blijven. Wij zijn net zoals de Israëlieten in de woestijn, op weg naar het beloofde land! Als we blijven drinken van het levende water, dan hebben wij een behouden aankomst.

U zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil. (Jes. 12:3, HSV)

Als wij zijn afgedwaald, dan kunnen we nu in dit leven nog terug naar de bron van het levende water.