Wist je dat de zee in de bijbel als beeldspraak wordt gebruikt voor volken op de aarde? En de golven voor twijfelachtige mensen? Waarom werd Jona eigenlijk in de zee gegooid? Wat gebeurde er met de bemanningsleden van het schip? God doet alle dingen meewerken ten goede, voor diegene die Hem liefheeft.
Zee en golven
In de bijbel vertegenwoordigen de wateren van de zee chaos, de machten die de schepping bedreigen.
Gods kinderen bevinden zich niet in de zee. Nee, zij staan op vaste grond. Zij zijn hemelburgers. Met hun beide benen op de aarde, maar met hun geest in de hemel. Jezus is de Rots, waarop zij staan.
Want wij hebben deel aan Christus gekregen, als wij tenminste het beginsel van de vaste grond van het geloof tot het einde toe onwrikbaar vasthouden… (Hebr. 3:14, HSV)
Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet wankelen. (Ps. 62:7, HSV)
Zij volgen Hem alléén, waar Hij ook gaat. Want zij zijn losgekocht van deze aarde door het bloed van Jezus. Zij zijn bijwoners geworden doordat zij het offer van Jezus hebben aangenomen. Hij nam de zonde van de hele wereld op Zich.
Zij zijn het die niet met vrouwen bevlekt zijn, want zij zijn maagden. Dezen zijn het die het Lam volgen waar Het ook naartoe gaat. Dezen zijn gekocht uit de mensen, als eerstelingen voor God en het Lam. (Openb. 14:4, HSV)
Wie twijfelt lijkt op een golf van de zee
Golven van de zee komen op en gaan weer neer. In feite komen ze nooit ergens. Mensen die twijfelen zijn als die golven. Zij zullen nooit het vaste land bereiken. Ze raken het strand even en trekken zich weer terug.
Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. (Jak. 1:6, HSV)
Misschien leven deze mensen op ervaringen. Die duren meestal maar even. De bijbel spreekt over hen, als mensen die nog onvolwassen zijn in het geloof. Zij blijven kind. Zij worden heen en weer geslingerd door de golven door allerlei leringen.
...opdat wij geen jonge kinderen meer zouden zijn, heen en weer geslingerd door de golven en meegesleurd door elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om op listige wijze tot dwaling te verleiden… (Ef. 4:14, HSV)
In de zee is geen wijsheid
In de zee is geen wijsheid.
Maar de wijsheid, waar wordt die gevonden? En waar is de plaats van het inzicht? De sterveling kent haar waarde niet, zij wordt niet gevonden in het land van de levenden. De watervloed zegt: In mij is zij niet; en de zee zegt: Bij mij is zij niet. (Job 28:12-14, HSV)
In de zee terecht gekomen
Het kan soms gebeuren dat een kind van God in de zee terecht komt. Dat hij of zij een verkeerde weg is geslagen. Maar oh wat een onrust. De zee is ten dode opgeschreven. Als we daarin blijven, dan zijn wij dat ook.
Maar als we de rechte weg gaan, dan zullen we Gods heil zien. Heil betekent 'geluk' en 'zegen'.
Wie dank offert, zal Mij eren; wie de rechte weg gaat, zal Ik Gods heil doen zien. (Ps. 50:23, HSV)
Aan het einde van de duizend jaar als de oordelen zijn geweest, dan zal er namelijk geen zee meer zijn.
En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer. (Open. 21:1, HSV)
Oh ja.. alleen maar een glazen zee. Rust op aarde. Wat een heerlijk vooruitzicht.
En ik zag iets als een glazen zee, met vuur gemengd. En de overwinnaars van het beest, van zijn beeld, van zijn merkteken en van het getal van zijn naam stonden bij de glazen zee, met de citers van God. (Openb. 15:2, HSV)
Werp mij in de zee
Maar God kan ook alle dingen ten goede keren voor diegene die Hem liefheeft. Jona had God wel lief, maar had even geen zin om te luisteren naar de stem van God.
Even had hij nog rust. Hij sliep. Maar toen... kreeg hij in de gaten wat de gevolgen waren van zijn verkeerde keuze. Een hoop onrust. De zee en de golven hadden het op zijn leven voorzien. Nee, met God valt niet te spotten. Hij is almachtig.
Maar de HEERE wierp een hevige wind op de zee; er ontstond een zware storm op de zee, zodat het schip dreigde te breken. (Jona 1:4, HSV)
Jona kreeg al snel in de gaten dat hij door zijn verkeerde keuze niet alleen zijn eigen leven, maar ook dat van de andere bemanningsleden in gevaar bracht.
Zij zeiden dan tegen hem: Wat moeten wij met u doen, zodat de zee ons met rust laat? Want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger. (Jona 1:11, HSV)
Jona kreeg berouw. Hij wist dat de zee de bemanningsleden met rust zou laten als hij daarin werd geworpen. Hij gaf zijn leven voor de bemanningsleden. Zodat zij nog wél gered konden worden. Eerst lichamelijk...
Daarop zei hij tegen hen: Pak mij op en werp mij in de zee; dan zal de zee u met rust laten, want ik weet dat deze zware storm u omwille van mij overkomt. (Jona 1:12, HSV)
Maar hij had geen idee dat er nog iets veel belangrijkers zou gebeuren... de mannen kwamen namelijk tot geloof..!
Toen werden de mannen zeer bevreesd voor de HEERE; zij brachten de HEERE een slachtoffer en legden geloften af. (Jona 1:16, HSV)
We weten allemaal dat Jona veilig door een vis werd opgevangen en na drie dagen veilig aan land werd gespoeld. Zo had hij weer vaste grond onder Zijn voeten.
Hij trok mij op uit grote wateren
God wil dat iedereen behouden wordt. Daarom stuurde Hij Zijn Zoon Jezus. Zodat wij vergeving van zonden kunnen ontvangen. Stel dat jij of u nu het besef hebt gekregen in zee terecht te zijn gekomen. Dat de vaste grond onder u/ jou voeten weg is gezakt. Er is nog redding mogelijk.
God steekt Zijn hand uit vanuit de hoogte.. pak die vast! Dan trekt Hij jou/ u eruit!
Hij stak Zijn hand uit van omhoog, Hij greep mij, Hij trok mij op uit grote wateren. (Ps. 18:17, HSV)
Toen de discipelen met hun schip vooruit waren gegaan kwamen ze in een grote storm terecht en toen gebeurde dit:
Maar in de vierde nachtwake kwam Jezus naar hen toe, lopend over de zee.
En toen de discipelen Hem over de zee zagen lopen, raakten zij in verwarring en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van angst. Maar meteen sprak Jezus hen aan en zei: Heb goede moed, Ik ben het; wees niet bevreesd.
Petrus antwoordde Hem en zei: Heere, als U het bent, geef mij dan bevel over het water naar U toe te komen. Hij zei: Kom!
En Petrus klom uit het schip en liep op het water om bij Jezus te komen.
Maar toen hij op de sterke wind lette, werd hij bevreesd, en toen hij begon te zinken, riep hij: Heere, red mij!
Jezus stak meteen Zijn hand uit, greep hem vast en zei tegen hem: Kleingelovige, waarom hebt u getwijfeld? (Matt. 14:25-31, HSV)
Hemelse Vader,
Wilt u mij de verkeerde dingen vergeven?
Ik ben een verkeerde weg ingeslagen.
Golven van onrust slaan over mij heen.
Ik wil graag vaste grond onder mijn voeten voelen.
Ik pak Uw uitgestoken hand. Trek mij alstublieft omhoog!
Ik bid U dit in Jezus Naam.
DankUwel!
Amen!
Reactie plaatsen
Reacties
Ja Ilona, alleen met de ogen op Jezus gericht houden wij het vol. Blijven we staande in dit leven èn mogen we onze laatste vijand overwinnen. De dood! Dus waarom twijfelen? Wat ben ik soms kleingelovig! Veel zegen lieverd! Bij de mooie blogs die je met ons/mij deelt...