Geloof of religie

Het was een moment stil... bij de tafeltennisclub. Toen ik deze woorden liet vallen.. Ik benoemde wat ik voelde in die stilte. Een paar noemden hun ervaringen met het 'geloof''. Klik je op de link om verder te lezen?

Zegenen

Op de tafeltennisclub sporten we niet alleen. We hebben vaak hele fijne inhoudelijke gesprekken met elkaar. De vrijwilligers van het wijkcentrum doen daar ook aan mee.

Het ging even over kaartjes maken. Dat doe ik graag. Iemand zei voor de grap. Stuur ook een kaart naar Trump. Ik zei nadenkend: "Nou ja.. het is wel heel bijbels om te zegenen."

Een fractie van een seconde was het stil.

In die stilte

In die stilte voelde ik van alles. Ik benoemde aarzelend: "Ik voel iets in de stilte.. elke keer als ik met iets van de bijbel aankom.."

"Nee hoor", zei iemand. "Jij mag geloven wat je wilt, ik ben er gewoon niet mee opgegroeid." Een vrijwilligster zei: "Oh ik moest altijd naar de zondagsschool. Ik vond het vreselijk." Ik proefde daarin dat zij vroeger regels moest volgen, zonder God te kennen als haar hemelse Vader. Zij had de kerk vaarwel gezegd, omdat ze dacht dat die kerk God vertegenwoordigde met al zijn regels. Maar.. klopte haar beeld wel?

Religie = regels van mensen

Ik benoemde: "Maar dat is religie. Het zijn regels van mensen. Ik geloof gewoon in de God van de bijbel en plaats mij niet onder regels van een kerk." 

Het doel van mijn woorden was om de 'kerk' los te zien van 'God'. Dat zou niet nodig moeten zijn.

Het gesprekje vond plaats op de allerlaatste minuten van de avond.

Hoeveel mensen verlaten God doordat ze teleurgesteld zijn in hun kerk of gemeente?

Hoeveel mensen verlaten God doordat ze teleurgesteld zijn in hun kerk of gemeente? Zij denken dat ze altijd God hebben gediend door de regels van hun kerk te volgen. Maar.. klopt dit beeld wel? Hoe zit het eigenlijk met jou?

Ik zie hem nog zitten met zijn biertje

Na mijn laatste woorden (waarin ik religie van God scheidde) zie ik mijn tafeltennisgenoot nog peinzend zitten met zijn biertje.

In zijn ogen zag ik een soort van licht opgaan, tijdens mijn laatste woorden. Wel benieuwd naar zijn gedachten nam ik afscheid.

Ik bid voor hen. Mijn tafeltennisgenoten dat ze tot levend geloof mogen komen. Ik hoop dat ze Jezus door mij heen mogen zien.

Eén is uw meester, namelijk Christus

Ik kwam nog op dit tekstgedeelte... over lasten die op de schouders van mensen worden gelegd. Ik moet ook denken aan die ouderling van de vroegere kerk van mijn man. Elke zondag zat hij daar vooraan. Hij bezocht mensen. Wees hen op hun kerkgang... hun verzuim aan het avondmaal. Maar.. zijn eigen garage hing vol met naaktfoto's... Hij was zelf een prooi van de zonde. Iedereen die daar kwam, en er gevoelig voor was, werd erin meegezogen... verleid om meer van zulke 'beelden' te willen zien..

Nee ik ben zelf niet perfect. Ik wijs niet naar de zonden van die ander en zie mijn eigen niet.. Maar.. laten we op God zien. Hem kennen! En niet op mensen vertrouwen! En vooral niet op een (kerkelijk) systeem van mensen! Religie. Laten we lezen Wie écht onze Meester is! Jezus! Volg Hem!

Toen sprak Jezus tot de menigte en tot Zijn discipelen: De schriftgeleerden en de Farizeeën zijn gaan zitten op de stoel van Mozes; daarom, al wat zij u zeggen dat u in acht moet nemen, neem dat in acht en doe het; maar doe niet overeenkomstig hun werken, want zij zeggen het, maar doen het zelf niet.

Want zij binden lasten samen die zwaar zijn en moeilijk om te dragen, en zij leggen ze op de schouders van de mensen; maar zij willen die zelf met geen vinger verroeren. Al hun werken doen zij om door de mensen gezien te worden, want zij maken hun gebedsriemen breed en de kwastjes aan hun kleren groot. Zij zijn zeer gesteld op de ereplaatsen tijdens de maaltijden en op de voorste plaatsen in de synagogen; zij zijn ook belust op de begroetingen op de markten, en om door de mensen ‘rabbi, rabbi’ genoemd te worden.

Maar u mag zich geen rabbi laten noemen, want Eén is uw Meester, namelijk Christus; en u bent allen broeders. En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want Eén is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is.En u mag niet meesters genoemd worden, want Eén is uw Meester, namelijk Christus. (Matt. 23:1-10, HSV)