Ik mag een lichtje zijn

Wanneer mocht jij een lichtje zijn? Met een vragende blik reikte een mevrouw mij een stapel kaartjes aan. Met haar scootmobiel was het lastig om langs de mensen heen te komen. Vandaag stond ik er extra bij stil wat mijn gedrag betekent in het leven van mensen en voor God.

Vragend reikte ze me een stapel kaartjes aan

Het gebeurde in een overvol winkelcentrum. Buiten de boekhandel bekeek ik nog even de puzzels, die in een mand lagen. Opeens hoorde ik een vriendelijke stem. Ik keek op. Vragend reikte ze me een stapel kaartjes aan. Of ik de boekhandel binnen ging?

Ik beaamde dat. Kon ik deze voor haar op de post doen? Het was lastig om langs de mensen te komen met haar scootmobiel. Vriendelijk pakte ik ze aan. M'n dochter nam ze over en liep al behulpzaam de winkel in om ze in de brievenbus te stoppen. De mevrouw bedankte vriendelijk. "Graag gedaan", zei ik met een glimlach. Ik wenste haar een fijne dag.

Volgens mij was die mevrouw eerst

In de boekhandel stond een lange rij bij de kassa. Ik bekeek de mensen en zag dat een meneer voor mij was. Toen hij eindelijk aan de beurt was, wees hij naar mij met de opmerking: "Die mevrouw was voor mij".

Ik had natuurlijk mijn kans kunnen grijpen om sneller aan de beurt te komen. Ik deed het niet. "Nee, U was eerst", hoorde ik mezelf zeggen. Ik besefte tegelijk dat ik hiermee ook een liefde van Jezus liet zien aan mijn naaste. In het verleden heb ik zoveel fouten gemaakt op het gebied van naastenliefde.

Ik zag de dozen bijna van de kar vallen

Moeizaam trok een medewerker zijn overvolle kar door de overvolle supermarkt. Langs een paal zag ik dat er bijna een paar dozen vanaf zouden vallen. In een opwelling duwde ik ze terug. Hij bedankte mij. Hoe vaak heb ik niet gedacht dat zulke dingen niet mijn probleem waren? Dat hij de mewerker was en ik een klant?

In gedachten zag ik mezelf een andere keer bij de boekhandel. Een medewerker stootte een stapel agenda's om met haar kar. Zij dacht eerst dat wij het deden. We stonden ernaast. Waarom hielp ik haar niet even om het op te rapen? Ze was al zo druk. Ik ga zaken leren. Leren om veel meer de minste te zijn. Het licht van Jezus te laten schijnen door mij heen.

Ik zag iemand de daklozenkrant verkopen

Buiten zag ik een mevrouw staan met de daklozenkrant. Het was alweer een tijdje geleden dat ik eentje had gekocht. Ik twijfelde ook een beetje aan het doel. Ondanks dat liep ik toch spontaan op haar af en zei dat ik een krantje wilde kopen.

Maar toen ik mijn portemonnee opende zag ik helaas niet veel grote munten meer. Wel een heleboel 5 centen. Ik besloot om alles wat ik had aan kleingeld (ik dacht niet genoeg voor een krant) aan haar zelf te geven. De krant mocht ze dan houden. Ze bedankte me. Het was klein, maar toch iets. Ik gaf weleens wat meer, maar toen begon de betreffende meneer te bedelen om honderd euro, die hij nodig zou hebben. Het zou best wel kunnen, maar ik had er toen niet zo'n goed gevoel bij. Ik ben nu wat voorzichtig.

Ik mag een lichtje zijn

Alles wat we voor die ander doen, doen we voor Jezus! Besef je dat? Ik steeds meer...

...voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan. (Matt. 25:40, HSV)

Wat betekent het om onze naaste lief te hebben als onszelf? Hoe kunnen wij een licht zijn in het leven van die ander?

U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze. (Mark. 12:31, HSV)

Voor wie mocht jij een lichtje zijn de afgelopen tijd?