Gods plan?

Heb jij weleens het gevoel dat je het even niet meer weet? Dat je na een vurige periode in Gods koninkrijk wordt stil gezet? Dat je je afvraagt welk doel die periode had en welk plan God voor jou heeft? Ik zag het niet meer. God gaf mij weer eens op een bijzondere manier antwoord. Lees verder!

Uitstappen in geloof

Een tijdje geleden mocht ik mooi uitstappen in geloof. Ik leerde nieuwe geloofsgenoten kennen. Enthousiast en vol vuur van Gods Geest liet ik mij gebruiken op verschillende plaatsen. Vanwege de burn-out, die ik heb gehad had ik ook wel weer moeilijke momenten daarin. Maar God gaf mij kracht om weer grotere dingen te doen in Zijn koninkrijk.

Daarna kwam ik weer in de stilte terecht. Ik ging nadenken. Ik kreeg twijfels over Gods plan met mijn leven verder. "Heer, wat wilt U nu precies van mij?". Herken je dit?

De worsteling

Een aantal weken worstelde ik met deze gevoelens. Op een gegeven moment wist ik de oorzaak ook niet meer. Ik werd bestormd door steeds meer negatieve gedachten. Ik voelde me steeds zieliger worden en alleen staan in mijn strijd. Zelfs bidden was lastig. Ik was zo verward in mijn gedachten. Dit alles nam alle energie van mij. Herken je dat? Ik deelde bij een aantal geloofsgenoten dat ik hier last van had. Ook kreeg ik weer angst en paniekaanvallen en hyperventilatie (nasleep van de burn-out).

Hoewel ik mij (waar mogelijk) opsloot in huis en in mijzelf, ging ik toch naar die koffieochtend van een vriendin. Het was al weken geleden afgesproken en we zouden samen bidden. Wat hadden we een geweldige ochtend! Ik was blij dat ik was gegaan. Het was even een opleving. Maar het duurde niet lang meer of ik verzandde weer in dezelfde gevoelens. Wat een worsteling!

Maar God zag mijn worsteling. Mijn hele wanhopige houding was één hulpvraag, ook al kwam ik niet meer uit mijn woorden in gebed. Hij gebruikte geloofsgenoten, die helemaal niet de oorzaak wisten. Zowel de oorzaak als antwoord kreeg ik van hen.

Antwoorden

Natuurlijk wist ik het allemaal wel in theorie, maar de praktijk is wat anders. God vertelde mij door verschillende geloofsgenoten (los van elkaar) het volgende:

• Deze gedachten komen niet van de Heer, maar van de duivel
• Hyperventilatie en angst en paniekaanvallen komen niet van God, maar van de duivel
• Negatieve gedachten moeten we onder gehoorzaamheid brengen aan Christus (2 Korinthe 10)
• Elia kwam ook in een stille periode terecht nadat hij behoorlijk uitstapte in geloof op de berg Karmel. God voedde hem, totdat hij weer mocht uitstappen in geloof (Lees 1 Koningen 17). Zo mogen wij ook geestelijk gevoed worden in stille periodes tot de volgende opdracht.
• Wacht op de HEERE
• Wees sterk en Hij zal je hart sterk maken

Wacht op de HEERE

Een zus stuurde mij zomaar vanuit het niets deze tekst:

Wacht op de HEERE,
wees sterk
en Hij zal uw hart sterk maken;
ja, wacht op de HEERE. (Ps. 27:14, HSV)

In deze tekst zat zowel de oorzaak en het antwoord. De oorzaak was dit. Ik zag het pas duidelijk achteraf. Na die vurige periode was ik in de stilte terecht gekomen. Ik twijfelde aan Gods plan voor mijn leven op dit moment.

Het antwoord was dat ik moest wachten op de HEERE. Dat ik sterk moest zijn en dat Hij mijn hart dan sterk zou maken.

Wat ik ook wel weer heel bijzonder vond was dat God mij tijdens die worstelende periode ook duidelijk liet merken dat Hij erbij was.

• Mijn man belde mij op een verdrietig moment op, in zijn pauze, om even te praten.
• Een vriendin stuurde me een berichtje met hoe het ging.

God draagt ons

Het is zo belangrijk dat we onze ogen open houden voor Gods zegeningen, die er absoluut zijn. Als wij ze maar willen zien! Ik besefte het wel en ik zag het ook als van God. Toch bleef mijn worsteling toen nog wel even aanhouden. Maar God liet mij merken dat Hij erbij was.

Wonderlijk genoeg sloot ook de preek van vanmorgen weer bij mijn ervaringen aan. Het ging over de eerste verzen uit  Jeremia 1. Die duivel wil ons graag klein krijgen, maar samen met God zijn we meer dan overwinnaar.

Nu ben ik weer aan de andere kant van de woestijn.

...en in de woestijn, waar u gezien hebt dat de HEERE, uw God, u gedragen heeft, zoals een man zijn zoon draagt, op heel de weg die u gegaan bent, totdat u op deze plaats gekomen bent. (Deut. 1:31, HSV)